കണ്ണൂരിൽ ഫർണീച്ചർ വാങ്ങുവാൻ പോയ യാത്ര ‘ഗോവ’ വരെ നീണ്ടപ്പോൾ…

വിവരണം – അജിത്ത് രാജ് O.K.

17/10/2018 എന്നത്തേയും പോലെ അവസാനിക്കുന്ന ഒരു ദിവസത്തിന്റെ വൈകിയ വേളയിൽ ഒരു ടീപ്പോയ് വാങ്ങാൻ കണ്ണൂരിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ ആണ് എങ്ങോട്ടെങ്കിലും വണ്ടി എടുത്തു വിട്ടാലോ എന്ന ചിന്ത കൂട്ടത്തിൽ ഒരാൾ പറഞ്ഞത്. വണ്ടിയിൽ ഞാനും കാംബ്രത്ത് കുട്ടൻ എന്നുഞങ്ങൾ വിളിക്കുന്ന പ്രണവും ( pranav ) അവന്റെ ഏട്ടനും ഏട്ടത്തിയും. കണ്ണൂരിൽ നിന്ന് ടീപ്പോയും വാങ്ങി ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഗോവയിൽ പോകാം എന്നാൽ എന്നു ഒരഭിപ്രായം വന്നു. ഹമ്പി ആയാലോ എന്നു മറ്റൊരു അഭിപ്രായവും വന്നു. അന്നേദിവസം ഹംബിയിലേക്ക് യാത്രതിരിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടുകാരനെ വിളിച്ചു കാര്യങ്ങൾ അന്വേഷിച്ചു.

അങ്ങനെ ഹംബിയും ഗോവയും തമ്മിൽ ഒരു മനസ്സിലിട്ടു ഇളക്കി നോക്കി , ഗോവയിൽ പോയാൽ ഫ്രീ താമസവും ഫുഡ്ഡും കിട്ടും ഹംബിയിലെ അതില്ല എന്നതിനാൽ ഹമ്പി ഗോവക് വഴിമാറികൊടുത്തു. അങ്ങനെ പിറ്റേന്ന് കാലത്ത് 4 മണിക് യാത്ര പുറപ്പെടാം എന്ന തീരുമാത്തിൽ ഞാൻ വീട്ടിൽ പോയി അമ്മയോട് സമ്മതം വാങ്ങി അമ്മ സമ്മതിച്ചോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ സമ്മതിച്ചു എന്നുപറയാം അങ്ങനെ ഒരു സമ്മതം കിട്ടി. 18/10/2018 കോഴിക്കോടുള്ള കൂട്ടുകാരൻ സനാഥ് ബ്രോ യുടെ കല്യാണമായിരുന്നു അതിനു പോകാൻ ഉള്ള പ്ലാൻ മാറി ഗോവയിൽ എത്തി നിക്കുമ്പോൾ കല്യാണത്തിന് കൂടാൻ പറ്റാത്ത ഒരു ചെറിയ നിരാശയെന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

18/10/2018 കാലത്ത് 4 മണിക് തന്നെ ഞങ്ങൾ പുറപ്പെട്ടു. അന്ന് കേരളത്തിൽ ഹർത്താൽ ആയതിൽ വാഹങ്ങൾ കുറവായിരുന്നു. മംഗലാപുരം എത്തി ചായ കുടിച്ചു. നല്ല ഫുഡ്ഡ് ആയിരുന്നു. അവിടെ നിന്നും NH66 വഴിതന്നെ ഞങ്ങൾ നേരെ ഗോവ ലക്ഷ്യംവെച്ചു വണ്ടി എടുത്തു. മർവന്തേ ബീച്ചിന്റെ അവിടെ കരിക്ക് വിൽക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് അവിടെ സൈഡ് ആക്കി ഒരിക്കലുമിനി പുറത്തുനിന്ന് കരിക്ക് വാങ്ങി കുടിക്കില്ല എന്നൊരു പ്രതിജ്ഞ അവിടുത്തെ കരിക്കുകുടിച്ചപ്പോൾ എടുത്തോ എന്നൊരു സംശയം എന്നിലുളവാക്കി. അടുത്ത ലക്ഷ്യം മുരുടേശ്വരം ആയിരുന്നു എന്തായാലും രാത്രിയോടെ ഗോവ എത്താൻ പറ്റും എന്നു ഉറപ്പായിരുന്നു.

മുരുടേശ്വരത്തെ ശിവ പ്രതിമ കണ്ടതിന് ശേഷം കാർവാറിൽ ഉള്ള വാർ മ്യൂസിയം ലക്ഷ്യമാക്കി വണ്ടി എടുത്തു. (2015 മേയ് മാസത്തിൽ ആണ് ആദ്യമായി ഞാൻ ഗോവയിലേക്ക് ബൈ റോഡ് പോകുന്നത് . അന്ന് കൂടെയുണ്ടായിരുന്നവർ ആണ് കാർവാർ വാർ മ്യൂസിയം എനിക് ആദ്യമായി കാണിച്ചുതന്നത്) ഇന്ന് കൂടെയുള്ളവർക്ക് ഞാൻ കാണിച്ചു കൊടുത്തപ്പോൾ ഒരു മനസുഗം എനിക് ലഭിച്ചു. എനിക് അറിയുന്ന കാര്യങ്ങൾ മറ്റൊരാൾക്കും കൂടെ പകരുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന ആ ഒരു ഇത് അതുഞാൻ അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞു. ഗോവയിൽ എത്തിയ ഞങ്ങൾ നേരെ പ്രസാദ് ഏട്ടന്റെ ഹോട്ടലിൽ പോയി അവിടെനിന്നു ഓരോ ചായയും കുടിച്ചു റൂമിൽ വന്നു ഫ്രഷ് ആയി രാത്രി നല്ല ചപ്പാത്തിയും ഫ്രൈഡ്രൈസും ചില്ലിയും ഒക്കെ കഴിച്ചു കിടന്നു.

19/10/2018 അവിടെ റൂമിന്റെ അടുത്തുള്ള മൻഗേഷി അമ്പലത്തിൽ പോയി അത് കഴിഞ്ഞു കാലങ്ങോട്ട് ബീച്ചിലും ഒക്കെപോയി, അപ്രതീക്ഷിതമായി പെയ്‌ത മഴയിൽ ബീച്ചിൽനിന്ന് ഉപ്പുവെള്ളത്തിൽ മുങ്ങിയ ഞങ്ങളുടെ ശരീരം ഒന്ന് നല്ലവെള്ളത്തിൽ കഴുകിയ ഫീൽ കിട്ടി. ശേഷം മാപുസ എന്നു പറയുന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് പോയി, ഗോവയിലെ ഒരു മാർക്കറ്റ് ആണ് മാപ്പുസ സ്വർണാഭരണശാല മുതൽ ഉണക്കമീൻ വരെ അവിടെ സുലഭം. അവിടെയൊക്കെ ഒന്ന് ചുറ്റികറങ്ങി ശേഷം അജിത്ത് എന്നു പറയുന്ന ഫാമിലി ഫ്രണ്ട്‌ന്റെ വീട്ടിൽ പോയി നല്ല കുത്തരിചോറും പുളുങ്കറിയും കോഴിക്കറിയും കൂട്ടി അന്നത്തെ രാത്രി ഭക്ഷണം കുശാൽ ആക്കി.

അജിത്ത് ഏട്ടൻ അവിടെ ഒരു കാര്ബോര്ഡ് കമ്പനിയിൽ ആണ് പണിയെടുക്കുന്നത്. ഭാര്യ ജ്യോതിയേച്ചിയും മകൾ അശ്വതിയും ആണ് ആ വീട്ടിൽ അംങ്ങേരെ കൂടാതെ ഉള്ളത്. ക്യാരറ്റ് കൊണ്ടുള്ള ഒരു പായസം ജ്യോതിയേച്ചി ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു മുന്നേ ക്യാരറ്റ് ഹൽവ കഴിച്ചിരുന്നു എങ്കിലും ഇങ്ങനെ ഒരു ഐറ്റം ആദ്യമായാണ് കഴിക്കുന്നത്. ഞങ്ങൾ അവിടെനിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോൾ സമയം 10 കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. നേരെ റൂമിൽ ചെന്ന് കിടന്നുറങ്ങി.

20/10/2018 രാവിലെ മുതൽ റെസ്റ്റോറന്റ് ഡ്യൂട്ടി കുട്ടനും എനിക്കും തന്നിട് പ്രസാദ് ഏട്ടനും കൂടെവന്ന 2 പേരും നൈസ് ആയിട്ട് മുങ്ങി. 4 മണിവരെ അവിടെ ഇരുന്നു , ശേഷം കാര്ബോര്ഡ് കമ്പനി കാണാൻ ഇറങ്ങി, ഒരു പേപ്പർ എങ്ങനെ കാര്ബോര്ഡ് ആയി രൂപപ്പെട്ട് വരുന്നു എന്നത് കണ്ടുമനസിലാക്കി. കാര്ബോര്ഡ് എന്നത് സാധനങ്ങൾ വാങ്ങിക്കുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന പെട്ടി എന്നതായിരുന്നു ഇത്രയും കാലത്തെ ചിന്ത തൂക്കി അണ്ണാച്ചിക്ക് വിറ്റാൽ അമ്മക്ക് അടുക്കളയിലേക്ക് സാധങ്ങൾ വാങ്ങാം. നാളെ തിരിച്ചു നാട്ടിലേക്ക് പോവണം എന്നുള്ളതിനാൽ ഒന്ന് ഓൾഡ് ഗോവയിൽ സ്ഥിതിചെയുന്ന ചർച്ചും പരിസരത്തുള്ള കടകളും കയറിയിറങ്ങാൻ തീരുമാനിച്ചു. അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ കേട്ട്യോനും കേട്ട്യോളും കൂടെ ടാറ്റൂ അടിച്ചു ഞാനും കുട്ടനും അതുകണ്ടിരുന്നു. കുറച്ചുകഴിഞ്ഞു പ്രസാദേട്ടനും ഞങ്ങളുടെ കൂടെ എത്തിച്ചേർന്നു. ഞങ്ങളുടെ ആ സന്ദർശനം പുള്ളിക്ക് കടയിലെ തിരക്കുപിടിച്ച അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിന്നും ഒന്നു റിലാക്സ് ചെയ്യാൻ വഴിയൊരുക്കി..

അധികം വൈകാതെ അടുത്ത സ്ഥലത്തേക്കു എത്തിച്ചേരാനുള്ള തിടുക്കം എലാവരിലും പ്രകടമായി. ഗോവയുടെ തലസ്ഥാനമായ പനജി ആയിരുന്നു ഞങ്ങളിടെ അടുത്ത ലക്ഷ്യം.. അവിടേക്കുള്ള യാത്രയുടെ ഇടവേളയിൽ ഞങ്ങൾ ആലപ്പുഴയിൽ ഒക്കെ കാണാറുള്ള ജങ്കാറിനെയും മറ്റും അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന വിധത്തിലുള്ള കടത്ത്‌ സംവിധാനം കണ്ടു. വാഹനങ്ങളും യാത്രക്കാരും സർക്കാർ ഉടമസ്ഥതയിൽ ഉള്ള ഒരു ബോട്ടിലൂടെ ഇരുകരയിലേക്കും വന്നും പോയും കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.. ആ പുഴയ്ക്ക് അക്കരെ വല്ല കാഴ്ച സ്പോട്ടുകളും ഉണ്ടാകുമോ എന്ന ആകാംക്ഷ ഞങ്ങളെയും ആ ജംഗാറിലേക് ആകർഷിച്ചു.. അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ ആൾക്കാർക്ക് സൗജന്യമായി മറുകര പോകാം. വാഹനം കൊണ്ട് പോകുമ്പോൾ ടിക്കറ്റ് എടുക്കേണ്ടി വരും.

അങ്ങനെ അതിൽ കയറി ഞങ്ങൾ അക്കരെയെത്തി. അവിടെ അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ കാഴ്ച സ്പോട്ടുകൾ കാര്യമായിട്ട് ഒന്നും ഇല്ലെന്നും അവിടെ കൂടുതൽ കളയാൻ സമയം നമുക്ക്‌ ഇല്ലെന്നും മനസ്സിലാക്കി. ഞങ്ങൾ ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തെക്കുള്ള യാത്ര തുടർന്നു.. ചെറിയ ചില ട്രാഫിക് ബ്ലോക്കുകൾ ഒഴിച്ചാൽ കാര്യമായ തടസ്സം ഒന്നും വഴിയിൽ ഉണ്ടാകാതെ ഞങ്ങൾ പനജിയിൽ എത്തിച്ചേർന്നു.. ഞങ്ങളിടെ അടുത്ത ലക്ഷ്യം ഒരു കാസിനോ സന്ദർശനം ആയിരുന്നു. നിരവധി ഗൈഡുകൾ ഞങ്ങളെ കാൻവാസ്‌ ചെയ്യാൻ ആയി ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു.. അതിൽ ഒരാളോട് കാര്യങ്ങൾ തിരക്കിയപ്പോൾ സംഗതി ഇത്തിരി പണ ചിലവുള്ള കാര്യം ആണെന്നു മനസ്സിലായി.. എങ്കിലും ഞങ്ങൾ പോകാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു.

ടിക്കറ്റ് എടുത്ത് ഞങ്ങൾ കസിനോവിലേക്കുള്ള ബോട്ടിന്റെ അടുത്തു എത്തുമ്പോഴേക്കും വൻ പുരുഷാരം അവിടെ നിറഞ്ഞിരുന്നു.. പിറ്റേ ദിവസം ഞായറാഴ്ച അവധി ആയതിനാൽ തിരക്ക് ഇരട്ടിക്കാൻ കാരണമായി.. അവിടെ അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ നമ്മൾ പോകേണ്ടിയിരുന്ന ബോട്ട് 10 മണിക്കെ പുറപ്പെടൂ എന്നറിഞ്ഞു.. 10 മണിയാകാൻ ഇനിയും 1.30 മണിക്കൂർ ബാക്കിയുണ്ട്‌ എന്ന കാര്യം ഞങ്ങളിൽ മടുപ്പ് ഉളവാക്കി.. പിറ്റേ ദിവസം അതിരാവിലെ നാട്ടിലേക്കു തിരിക്കേണ്ടതിനാലും ഉറക്കകുറവ് തിരിച്ചുള്ള ഡ്രൈവിംഗിനെ പ്രതികൂലമാക്കും എന്ന തിരിച്ചറിവ് കൊണ്ടും കുറച്ചു നേരത്തെ ആലോചനയ്ക് ശേഷം ആ ഉദ്യമത്തിൽ നിന്നു പിന്തിരിയാൻ ഞങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചു..

വായിച്ചും കേട്ടും മാത്രം പരിചിതമായ കേസിനോ കാണാൻ പറ്റാത്തത്തിൽ ഉള്ള നീരസം എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് പ്രകടമായിരുന്നു.. അങ്ങനെ ടിക്കറ്റ് റീഫണ്ട് ചെയ്ത് ഞങ്ങൾ അവിടെ അടുത്തുള്ള മിരാമർ ബീച്ചിൽ കുറച്ചു സമയം ചിലവഴിച്ചു. തിരിച്ചു റൂമിലേക് പോകാനുള്ള ഒരുക്കത്തിൽ ആയി.. ഭക്ഷണം പ്രസാദെട്ടന്റെ കടയിൽ ഒരുക്കി വച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.. നോർത്ത് ഇന്ത്യൻ സ്റ്റൈൽ ജീര റൈസും, ചപ്പാത്തിയും ദാൽ ഫ്രൈയും, ചിക്കൻ ഡ്രൈ ഫ്രൈയും ഒക്കെ ആയി ആ അത്താഴം ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചിരുന്നു കഴിച്ചു തുടങ്ങി.. പ്രസാദേട്ടന്റെ അടുത്ത സുഹൃത്ത് ശശിയെട്ടനും ഞങ്ങളുടെ കൂടെ അത്താഴത്തിനു ഉണ്ടായിരുന്നു.. പുള്ളി അവിടെ ബെർജർ പെയിന്റ്സ് കമ്പനിയിൽ വർക്ക് ചെയ്യുന്നു.. അടുത്ത തവണ വരുമ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കമ്പനി സന്ദർശിക്കാനുള്ള അനുവാദവും അത്താഴത്തിനിടയിൽ ഞങ്ങൾ ഒപ്പിച്ചെടുത്തു..

അങ്ങനെ അത്താഴ ശേഷം റൂമിലെത്തി ഫ്രഷ് ആയി എല്ലാരും ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു.. നല്ല ക്ഷീണം ഉള്ളതിനാൽ ഞാൻ വേഗം ഉറങ്ങി.. കുട്ടനും, കുഞ്ചുവേട്ടനും പ്രസാദെട്ടനും വിശേഷങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞു അന്താക്ഷരി ഒക്കെ കളിച്ചു കുറെ വൈകി ആണ് ഉറങ്ങിയത്.. അവർ മൂന്നു സഹോദരന്മാരും ഒരുമിച്ചുണ്ടാകുന്ന സന്ദർഭം വിരളമാണ്. അവർക്കിടയിലെ പറഞ്ഞു തീരാത്ത വിശേഷങ്ങളും തമാശയും പങ്കുവെക്കാൻ വീണു കിട്ടിയ ഈ അവസരം അവർ നന്നായി വിനിയോഗിച്ചു…

21/10/18 രാവിലെ 6 മണിക്ക് തന്നെ മടക്കയാത്രയ്ക്കു വേണ്ടി എല്ലാവരും തയ്യാറായി ഏട്ടത്തി ഇട്ടു തന്ന കട്ടൻ ചായയും കുടിച്ച് ഈ രണ്ടു ദിവസത്തെ വിശേഷങ്ങൾ അല്പം നർമ്മം ഒക്കെ ചേർത്ത് പങ്കു വെച്ചു, പ്രസാദെട്ടനോടു യാത്രയും പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ ഗോവയോട് വിട പറയാൻ തുടങ്ങി.. ഈ രണ്ടു ദിവസങ്ങളിലെ കൂടിച്ചേരലിന്റെ അനുഭൂതി പ്രസാദെട്ടനു നൽകിയ സന്തോഷം ചെറുതല്ല.. ഞങ്ങൾ മടങ്ങുമ്പോൾ ചെറിയ ഒരു വിഷമം പുള്ളിയുടെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു.. തിരക്കുള്ള ജീവിതത്തിനിടയിൽ എല്ലാം മറന്നു ആസ്വദിക്കാൻ ഇങ്ങനെ 2 ദിവസം പോലും ലഭിക്കാത്ത എത്രയോ ആൾക്കാർ നമുക്കിടയിൽ ഉണ്ടെന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ യാത്രകളെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട് അതിനുവേണ്ടി സമയം കണ്ടെത്തുന്ന നമ്മളൊക്കെ ജീവിതത്തിനു പുതിയ അർത്ഥങ്ങൾ തേടുന്ന ഒരു പ്രതീതി മനസ്സിൽ ഉളവാക്കുന്നു…

അങ്ങനെ മൂടൽ മഞ്ഞിന്റെ നനുത്ത തലോടലും ആസ്വദിച്ച് ഗോവൻ യാത്രയുടെ അനുഭവങ്ങളും പങ്കുവെച്ചു വണ്ടി പതുക്കെ നീങ്ങി.. അതിനിടയിൽ പല സ്പോട്ടുകളിൽ വച്ചും എന്നിലെ ഫോട്ടോഗ്രാഫർ ചെറുതായി ഉണർന്നു.. അവിടെയും പ്രശാ ന്തേട്ടനും എടത്തിയമ്മയും ആയിരുന്നു എന്റെ കണ്ണിലെ ഫോട്ടോജനിക് ഇരകൾ.. പൊസിഷനും അംഗിളും ഒക്കെ പറഞ്ഞു പ്രണവും കൂടെ കൂടി… യാത്രയ്ക്കിടയിൽ കൊട്ടിഗാവോ വന്യജീവി സങ്കേതത്തിന്റെ ചെറിയ ഒരു ഭാഗവും കണ്ട് ആസ്വദിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.. വനത്തിലൂടെയുള്ള യാത്രയ്ക്കിടയിൽ ഈ അടുത്ത് ഞങ്ങൾ പോയ ചിന്നാറും, മൂന്നാറും ഒക്കെ സംഭാഷണത്തിന്റെ തള്ളിമറിച്ചിടലുകൾക്കിടയിൽ കയറി വന്നു.. ഒരു പിടിക്ക് തള്ളാൻ പ്രണവും കൂട്ടു നിന്നു.. എന്റെ വിവരണത്തിന് തള്ളിന്റെ ഭാവം വരുമെന്നായപ്പോൾ പ്രശാന്തേട്ടൻ വിഷയം മാറ്റി വണ്ടിയുടെ വേഗത അൽപ്പം കൂട്ടി..

അങ്ങനെ ഗോവൻ ബോർഡർ എത്താരായപ്പോൾ ഞങ്ങൾ വരുമ്പോൾ ചായ കുടിച്ച അതേ തട്ടുകടയിൽ നിന്നും ഓരോ വടാ പാവും ചായയും കഴിച്ചു ഞങ്ങൾ തത്കാലം വിശപ്പകറ്റി.. മടക്ക യാത്രയിലും തന്റെ കടയിൽ തന്നെ കയറിയ ഞങ്ങളോട് കടക്കാരൻ പ്രത്യേക മമത കാണിച്ചു.. മാത്രമല്ല ഇനി ഇതുവഴി പോകുമ്പോഴൊക്കെ ഇവിടെ കയറി ഒരു ചായ എങ്കിലും കുടിക്കും എന്നു ഉറപ്പു നൽകി ഞങ്ങൾ അവിടുന്നു യാത്ര തിരിച്ചു.. നമ്മുടെ ഒരു നിമിഷത്തെ തോന്നലും പ്രവർത്തിയും ചിലപ്പോൾ ഒരുപാട് പേർക് സന്തോഷം നൽകുന്ന ഒന്നായി മാറാം അത്തരത്തിൽ ഒന്നായിരുന്നു ആ കടക്കാരനിലും കണ്ടത്..

അങ്ങനെ ബോര്ഡറിലെത്തിയ ഞങ്ങളുടെ പോലീസ് ഏമാൻമാർ ചെക്കിങിന് പിടിച്ചിട്ടു.. വല്ല മദ്യക്കുപ്പിയും തപ്പിയെടുക്കലാണ്‌ ലക്ഷ്യം.. പക്ഷേ ഒന്നും കിട്ടാത്ത വിഷമത്തിൽ അവർക്ക് ഞങ്ങളെ പറഞ്ഞുവിടേണ്ടി വന്നു.. യാത്ര പറച്ചിലിനിടയിൽ കേരളത്തിലെ പ്രളയത്തെക്കുറിച്ചും ഇപ്പോഴത്തെ സ്ഥിതിയെക്കുറിച്ചും കുശലാന്വേഷണം നടത്താനും അവർ മറന്നില്ല… അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ കർണാടക പ്രവേശിച്ചു റോഡുകളിൽ അവിടവിടെ ആയി അറ്റകുറ്റപ്പണികൾ നടക്കുന്നുണ്ട്.. ഞങ്ങൾ യാത്ര തുടരുന്നു.. പെട്ടെന്ന് കുഞ്ചുവേട്ടന് ചെറുതായി ഒരു മസിൽ പെയിൻ.. പുള്ളി വണ്ടി ഇടതുവശം ചേർത്തു നിർത്തി..

കുഴപ്പമില്ല അതു പോയി എന്ന് പറഞ്ഞു വണ്ടി എടുക്കാൻ നോക്കുമ്പോൾ. ഏടത്തിയുടെ കണ്ണു അടുത്തുള്ള പറമ്പിലേക്ക് നീണ്ടു അവിടെ എന്തോ വിളവെടുപ്പാണ് എന്ന് പറഞ്ഞു ഏടത്തി ഒച്ച വച്ചു.. നമുക്കത് വാങ്ങിക്കാം എന്നും.. കൗതുകം തീരും മുന്നേ എല്ലാരും വണ്ടിയിൽ നിന്നിറങ്ങി അവിടേക്കു വലിച്ചു നടന്നു.. ദൂരെക്കാഴ്ചയിൽ കുമ്പളം ആണോ അതോ മറ്റു വല്ലതും ആണോ എന്ന തർക്കം ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ തങ്ങി നിന്നു അവസാനം അടുത്തെത്തി നോക്കിയപ്പോൾ അതു ബത്തക്ക(തണ്ണിമത്തൻ) ആയിരുന്നു.. ഇടനിലക്കാരുടെ കൈകളിൽ എത്തുന്നതിന് മുൻപുള്ളതായതിനാൽ വിലയിലും ഗുണത്തിലും അല്പം മെച്ചം ഞങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിച്ചു..

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു പ്രാകൃതമായ ഗ്രാമീണ വേഷം ധരിച്ച രണ്ടു സ്ത്രീകൾ രണ്ടു കൈകളിലും ബത്തക്ക എടുത്തു ഞങ്ങൾക് കൊണ്ടു വന്നു തന്നു.. അതിൽ നിന്നും മൂന്നെണ്ണം എടുത്തുവില ചോദിച്ചപ്പോൾ അവർക്ക് വല്ല്യ പിടിയില്ല.. എങ്കിലും ഞങ്ങൾ ഒരു തുക അങ്ങു കൊടുത്തു.. അത് എണ്ണി പോലും നോക്കാതെ അവർ സാരിത്തുമ്പിൽ ഇറുക്കി വച്ചു.. ഒരുപക്ഷേ അവർക്ക് കിട്ടുന്ന ഓഹരിയിൽ ഒരു പങ്ക്‌ ആയിരിക്കും അത്.. തിരിച്ചു പോകുന്നതിനിടയിൽ ഏടത്തിയുടെ സെല്ഫികളിൽ അവരും സ്ഥാനം ഉറപ്പിച്ചു.. അപ്രതീക്ഷിതമായി കിട്ടിയ ആ സന്ദർഭം ഞങ്ങളുടെ മടക്കയാത്രയെ ഒന്നുകൂടെ അസുലഭമാക്കി…

അങ്ങനെ ഉച്ചവെയിലിന്റെ ചൂടേറ്റ് യാത്ര തുടർന്ന ഞങ്ങൾക് ചെറുതായി വിശപ്പു തുടങ്ങി.. അധികം വൈകാതെ ഒരു ഹോട്ടലിൽ വണ്ടി നിന്നു. കർണാടക സ്റ്റൈലിൽ ഉള്ള നല്ല ഒരു ഉച്ചഭക്ഷണം ഞങ്ങൾക്ക്‌ അവിടെ കിട്ടി.. ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞു ഒന്ന് റിലാക്സ് ചെയ്തു യാത്ര തുടർന്ന ഞങ്ങളെ അലട്ടിയ ചിന്ത ഇതായിരുന്നു പോകുന്ന വഴിയിൽ വല്ല ടൂറിസ്റ്റ് സ്പോട്ടും ഉണ്ടോ എന്നുള്ളത്. കാരണം മടക്കയാത്ര യിലെ ആ പകലിനെ ഞങ്ങൾ മാക്സിമം ഉപയോഗിക്കണം എന്നു തീരുമാനിച്ചിരുന്നു.. അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോഴാണ് ഉടുപ്പിയ്ക്കടുത്തുള്ള മാൽപെ ബീച്ച് എന്റെ ചിന്തകളിൽ വന്നത്.. അതിനെക്കുറിച്ചുള്ള അനുഭവങ്ങളും കെട്ടറിവുകളും സെന്റ്മേരീസ്‌ ദ്വീപിലെ കാഴ്ചകളും ഒക്കെ പങ്കുവച്ചതും എല്ലാർക്കും ഒരേ ആകാംക്ഷ.. ബാക്കി മൂന്നുപേരും മുൻപ് അവിടെ പോയിരുന്നില്ല.. അങ്ങനെ മാൽപെ ബീച്ചിലേക്കുള്ള വഴികൾ ഗൂഗിൾ മാപ്പിന് വിട്ടു കൊടുത്തു വണ്ടി നീങ്ങി..

ഇടുങ്ങിയതും, വീതി കുറഞ്ഞതുമായ റോഡിലൂടെ നീങ്ങി ഞങ്ങൾ മാൽപെയിൽ എത്തി. ഞായറാഴ്ച ആയിരുന്നതിനാൽ നല്ല തിരക്കുണ്ടായിരുന്നു.. പാരാഗ്ലൈഡിങ്ങും.. ഒട്ടകപ്പുറത്തും,കുത്തിറപ്പുറത്തും ഉള്ള സവാരിയും.. പലതരം സാഹസിക വിനോദങ്ങളും സന്ദർശകരെ കൂടുതൽ അങ്ങോട്ടേക് ആകർഷിക്കുന്നു.. മാത്രമല്ല ബീച്ചിൽ നിന്നും ഏറെ അകലെയല്ലാത്ത സെന്റ്മേരീസ്‌ ദ്വീപും. കാഴ്ചയുടെ പുതിയ ഒരു ലോകം തന്നെ നമുക്ക് മുൻപിൽ ഒരുക്കി.. മനോഹരങ്ങളായ ധാരാളം പാറക്കെട്ടുകളും ഫോട്ടോസ്‌പോട്ടുകളും ആണ് ആ ദ്വീപിലെ ആകർഷണം… അങ്ങനെ ഒരു മടക്കയാത്രയുടെ നല്ല ഒരു ഭാഗം അവിടെ ചിലവഴിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും സമയം 5 മണിയോടടുത്തിരുന്നു.. അതു കഴിഞ്ഞു വീണ്ടും ഞങ്ങൾ യാത്രതുടർന്നു..

യാത്രാമധ്യേ കുഞ്ചു വേട്ടന്റെ കാസർഗോഡ് ഉള്ള സുഹൃത്തിൻറെ വീട്ടിൽ ചെറിയ ഒരു സന്ദർശനം നടത്തേണ്ടതിനാൽ പിന്നീടുള്ള വഴികളിൽ ഞങ്ങൾ അധികം സമയം ചിലവഴിച്ചില്ല.. ചെറിയ ഒരു സന്ദർശനം ഉദ്ദേശിച്ചു പോയ ഞങ്ങളെ പലഹാരങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ഇട്ട് വീർപ്പുമുട്ടിച്ചു കളഞ്ഞു അവർ.. അവരുടെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി ആവശ്യത്തിൽ അധികം എല്ലാവരും കഴിച്ചു.. ഒടുവിൽ അവിടെ നിന്നും ഏറെ സന്തോഷത്തോടെ യാത്രയും പറഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി.. യാത്രയുടെയും വയറുനിറയെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിന്റെയും ഫലമായി ഉറക്കവും ക്ഷീണവും എലാവരിലും പ്രകടമായിരുന്നു.. പിന്നെ എത്രയും പെട്ടെന്ന് വീട്ടിൽ എത്തിച്ചേരാനുള്ള തിടുക്കം ആയിരുന്നു…

പിന്നീടുള്ള വഴികളിൽ സംഭാഷണങ്ങൾ കുറഞ്ഞു.. കുഞ്ചുവേട്ടനും എടത്തിയും വണ്ടിയുടെ പുറകിൽ ഇരുന്ന് പതിയെ ഉറങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.. പ്രണവ് അര്ജന്റ് ചില ഫോൺ കോളുകൾ ചെയ്യുന്നു.. ഉറക്കം കലശലാകുന്നതിനു മുൻപേ നാട്ടിൽ എത്തുകയായിരുന്നു എന്റെ ലക്ഷ്യം.. അങ്ങനെ കൃത്യം 10.30നു ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു വീട്ടിൽ എത്തി… അവിടെ നിന്നും എല്ലാരോടും യാത്ര പറഞ്ഞു കൂട്ടത്തിൽ നല്ല ഒരു ബത്തക്കയും എടുത്തു ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.. അമ്മ ഉറങ്ങിയിട്ടില്ലായിരുന്നു.. ചെന്ന പാടെ ആ ബത്തക്ക മുറിച്ചു ഞങ്ങൾ ആകത്താക്കിതുടങ്ങി.. അതിനിടയിൽ ഗോവൻ യാത്രയുടെ വിശേഷങ്ങളിൽ ചിലത് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു.. എല്ലാം പറയാൻ അമ്മ നിർബന്ധിച്ചപ്പോൾ ഏട്ടൻ വാങ്ങി വച്ച വലിയ ക്ലോക്കിലെ ചെറിയ സൂചി 12നോട് അടുത്തിരുന്നു.. അതിനാൽ വിശേഷം പറച്ചിൽ ഒക്കെ നാളെയാകാം എന്ന് പറഞ്ഞ് അമ്മയോട് ഗുഡ്നൈറ്റും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു…

കിടന്നപ്പോഴും ഞാൻ ചിന്തിക്കുകയായിരുന്നു.. അപ്രതീക്ഷിതമായി തീരുമാനിച്ച ഈ ഗോവൻ യാത്ര എത്രമാത്രം സന്തോഷമാണ് ഞങ്ങൾക്ക് നൽകിയത്.. ജീവിതത്തിൽ പണവും പദവിയും എന്തൊക്കെ നേടിയാലും.. കൂടിച്ചേരലുകളും,യാത്രകളും, പങ്കുവെക്കലുകളും നൽകുന്ന ഉത്സാഹം,അതൊക്കെ തന്നെയല്ലേ മനുഷ്യബന്ധങ്ങളെ ഒരുമിപ്പിക്കുന്ന അദൃശ്യമായ കണ്ണി…..യാത്രകൾ അവസാനിക്കുന്നില്ല.. നാളെയുടെ യാത്രകൾക്ക് ഈ ഉറക്കത്തിന്റെ താമസം മാത്രം….