ഉത്തർപ്രദേശിലെ കിടിലൻ റോഡുകളിലൂടെ ഒരു ഒന്നൊന്നര യാത്ര…

നേപ്പാൾ അതിർത്തിയും കടന്നു ഞങ്ങൾ ഉത്തർപ്രദേശിലൂടെ യാത്ര തുടരുകയാണ്. നല്ല റോഡ് ആയിരുന്നതിനാൽ ഞങ്ങൾക്ക് വളരെ വേഗത്തിൽ സഞ്ചരിക്കുവാൻ സാധിച്ചു. അങ്ങനെ മണിക്കൂറുകൾ നീണ്ട യാത്രയ്ക്കു ശേഷം ഞങ്ങൾ ഗോരഖ്പൂർ എത്തിച്ചേർന്നു. വളരെ തിരക്കേറിയ ഒരു നഗരമായിരുന്നു ഗോരഖ്‌പൂർ. റോഡിൽ നിറയെ ആളുകളും വാഹനങ്ങളും… ആരും ആർക്കും വഴികൊടുക്കുന്നില്ല. അതാണ് ഈ തിരക്കിനു കാരണം. ആംബുലൻസ് പിന്നിൽ വന്നിട്ടും ആർക്കും ഒരു കൂസലുമില്ല. നല്ല ബെസ്റ്റ് ആളുകൾ. നമിച്ചു പോയി.

ഒരു കണക്കിന് ഞങ്ങൾ തിരക്കേറിയ ടൌൺ കടന്നു വീണ്ടും ഹൈവേയിലേക്ക് എത്തിച്ചേർന്നു. ഹൈവേയിലൂടെ സ്പീഡിൽ പോകുന്നതിനിടയിൽ ഒരു ചായ കുടിച്ചു കളയാമെന്നു വിചാരിച്ച് ഹൈവേയ്ക്ക് അരികെയുള്ള ഒരു ചെറിയ ചായക്കടയിൽ ഞങ്ങൾ കയറി. അപ്പോൾ സമയം ഇരുട്ടിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. ചായയോടൊപ്പം എന്തൊക്കെയോ പേരറിയാത്ത പലഹാരവും വാങ്ങിക്കഴിച്ചു. അവിടെ കുറച്ചു സമയം ചെലവഴിച്ച ശേഷം ഞങ്ങൾ വീണ്ടും യാത്ര തുടങ്ങി.

ഉത്തർപ്രദേശിന്റെ തലസ്ഥാനമായ ലഖ്‌നൗ ആയിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത ലക്‌ഷ്യം. അതുവഴി ഡൽഹിയിലേക്കും പിന്നീട് പഞ്ചാബിലെ ലുധിയാനയിലേക്കും ഒക്കെയാണ് ഞങ്ങൾക്ക് പോകേണ്ടത്. ഒറ്റയടിയ്ക്ക് ഇത്രയും ദൂരം ഓടിച്ചു പോകാമെന്നു ഞങ്ങൾക്ക് ഉറപ്പില്ല. അതുകൊണ്ട് മാക്സിമം ക്ഷീണിക്കുന്ന വരെ മാറിമാറിയോടിച്ച് എവിടെയെങ്കിലും തങ്ങാം എന്നാണു പ്ലാൻ.

അങ്ങനെ കുറേസമയത്തെ യാത്രയ്ക്കു ശേഷം ഞങ്ങൾ ലഖ്‌നൗവിൽ എത്തിച്ചേർന്നു. പൊതുവെ കണ്ടിട്ടുള്ള നോർത്ത് ഇന്ത്യൻ നഗരങ്ങളെക്കാൾ വളരെ വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു ലഖ്‌നൗ. നല്ല റോഡുകൾ, അവിടവിടങ്ങളിലായി ഫ്‌ളൈ ഓവറുകൾ അങ്ങനെ കാണാൻ നല്ല വികസിതമായ ഒരു നഗരം തന്നെയായിരുന്നു ലഖ്‌നൗ. അതുപോലെ തന്നെ ആളുകളുടെ ഡ്രൈവിംഗും വലിയ കുഴപ്പമൊന്നും തോന്നിച്ചില്ല. ഞാൻ ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു ലഖ്‌നൗവിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്നത്. ലഖ്‌നൗ എന്നു കേട്ടപ്പോൾ എൻ്റെ മനസ്സിൽ പഴയ ഒരു നഗരം ആയിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്. എന്നാൽ നേരിട്ട് കണ്ടപ്പോൾ സത്യത്തിൽ ത്രില്ലടിച്ചു പോയി.

അങ്ങനെ ലഖ്‌നൗ നഗരവും കടന്നു ഞങ്ങൾ ആഗ്ര എക്‌സ്പ്രസ്സ് ഹൈവേയിലൂടെ യാത്ര തുടർന്നു. എക്സ്പ്രസ്സ് ഹൈവേയിലേക്കുള്ള ടോൾ ബൂത്തിൽ നല്ല തിരക്കായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ എക്സ്പ്രസ്സ് ഹൈവേയിലൂടെ കുതിച്ചു പായുവാൻ തുടങ്ങി. രാത്രി 12 മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നതിനാൽ ഹൈവേയിൽ വാഹനങ്ങൾ ഒട്ടും തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എമിൽ 160 കിലോമീറ്റർ വേഗത്തിൽ വരെ വണ്ടി ഓടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഏതോ ഒരു വിദേശ നഗരത്തിൽ എത്തിയപോലെയായിരുന്നു ഞങ്ങൾക്ക് അവിടെ കണ്ടപ്പോൾ തോന്നിയത്.

അങ്ങനെ നീണ്ട യാത്രയ്ക്കു ശേഷം എക്സ്പ്രസ്സ് ഹൈവേയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഞങ്ങൾ ആഗ്രയിലേക്ക് കയറി. രാത്രി 12 മണിയ്ക്ക് ലഖ്‌നൗവിൽ നിന്നും പുറപ്പെട്ട ഞങ്ങൾ വെളുപ്പിന് 2.30 നു ആഗ്രയിൽ എത്തിച്ചേർന്നു. അതായത് 320 കിലോമീറ്റർ ദൂരം ഞങ്ങൾ വെറും രണ്ടര മണിക്കൂർ കൊണ്ട് താണ്ടി. അതാണ് എക്സ്പ്രസ്സ് ഹൈവേയുടെ ഗുണം. ആഗ്രയിൽ തങ്ങുവാനായി ഒരു ഹോട്ടലിൽ ഞങ്ങൾ റൂമെടുത്തു. റൂമിൽ നന്നായി റെസ്റ്റ് എടുത്തശേഷം രാവിലെ യാത്ര വീണ്ടും തുടരും.

രാവിലെ തന്നെ ഞങ്ങൾ ആഗ്രയിൽ നിന്നും യാത്രയാരംഭിച്ചു. ആഗ്രയിൽ നല്ല ചൂട് കാലാവസ്ഥയായിരുന്നു. ഇനി ഞങ്ങൾ പോകുന്നത് പഞ്ചാബിലെ ലുധിയാന വഴി കാശ്മീരിലേക്ക് ആണ്. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ഹോട്ടൽ റൂം വെക്കേറ്റ് ചെയ്ത് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. എമിലിന്റെ ഏതാണ്ട് 30 കിലോയോളം വരുന്ന ലഗ്ഗേജ് കൊറിയർ വഴി നാട്ടിലേക്ക് അയച്ചു കൊടുക്കുവാനായി ഞങ്ങൾ ഒരു കൊറിയർ ഏജൻസിയിൽ എത്തിച്ചേർന്നു. പാക്ക് ചെയ്യുവാൻ അവർക്ക് കഴിയില്ലെന്നും നമ്മൾ തന്നെ പാക്ക് ചെയ്തു കൊടുക്കണമെന്നും കൊറിയറുകാർ പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ അവിടെ അടുത്തുകണ്ട ഒരു കടയിൽ നിന്നും വലിയൊരു പെട്ടി (എയർ കൂളറിന്റെ പെട്ടി) വാങ്ങി സാധനങ്ങളെല്ലാം അതിൽ പാക്ക് ചെയ്തു.

ഞങ്ങൾ കടയുടെ മുന്നിൽ നിന്നുകൊണ്ട് സാധനങ്ങൾ പാക്ക് ചെയ്യുന്നത് കണ്ടിട്ട് അവിടെയുള്ളവർ ഞങ്ങളോട് കാര്യമന്വേഷിച്ചു. ഞങ്ങളുടെ യാത്രയെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞപ്പോൾ എല്ലാവർക്കും കൗതുകമായി. പെട്ടി തന്ന കടക്കാരനും കൂട്ടുകാരുമെല്ലാം ഞങ്ങളെ പാക്ക് ചെയ്യുവാൻ സഹായിച്ചു. അവസാനം അവർക്ക് 200 രൂപ കൊടുത്തപ്പോൾ അത് വാങ്ങുവാൻ അവർ കൂട്ടാക്കിയില്ല. ഒടുവിൽ ഹാരിസ് ഇക്ക നിർബന്ധിച്ചു അവരുടെ പോക്കറ്റിൽ ആ പൈസ സന്തോഷത്തോടെ ഇട്ടുകൊടുക്കുകയാണുണ്ടായത്.

പൊതുവെ ഉത്തർപ്രദേശിനെക്കുറിച്ചും അവിടത്തെ ആളുകളെക്കുറിച്ചും നമ്മുടെ (എന്റെയും) കാഴ്ചപ്പാട് മറ്റൊന്നായിരുന്നു. എന്നാൽ ഞങ്ങൾക്ക് ഇവിടെ കാണുവാൻ സാധിച്ചത് സ്നേഹമുള്ള, പരോപകാരികളായ മനുഷ്യരെയായിരുന്നു. പാവങ്ങൾ എന്നു വിചാരിച്ചിരുന്ന നേപ്പാളികൾ ഞങ്ങൾക്ക് പണിയും തന്നു. എന്താല്ലേ? ഇത്രയുമൊക്കെ ചെയ്തു തന്നതും പോരാഞ്ഞു അവിടത്തെ സ്പെഷ്യൽ ബിരിയാണി കഴിക്കുവാൻ അവർ ഞങ്ങളെ ക്ഷണിക്കുകയുണ്ടായി. അലീം എന്നൊരു റെസ്റ്റോറന്റിലേക്കായിരുന്നു ഞങ്ങൾ പോയത്. അവിടെ ബിരിയാണി കിലോക്കണക്കിനു തൂക്കിയായിരുന്നു വിൽപ്പന നടത്തിയിരുന്നത്. ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും ഓരോ ഹാഫ് ബിരിയാണി വീതം കഴിച്ചു. നല്ല രുചിയുള്ളതായിരുന്നു ആ ബിരിയാണി.

ആഗ്രയിൽ നിന്നും യാത്ര തുടരുന്നതിനു മുൻപായി അവിടെ പരിചയപ്പെട്ട ആ നല്ലവരായ മനുഷ്യരോട് നന്ദി പറയുകയും ഞങ്ങളുടെ നമ്പറുകൾ പരസ്പരം കൈമാറുകയും ചെയ്തു. അങ്ങനെ ആഗ്രയിൽ നിന്നും പഞ്ചാബിലെ ലുധിയാനയിലേക്ക് ഞങ്ങൾ യാത്രയായി.

Our Sponsors: 1) Dream Catcher Resort, Munnar: 9745637111. 2) SR Jungle Resort, Anaikatty: 9659850555, 8973950555. (Follow to get discounts: https://www.instagram.com/sr_jungle_resort_coimbatore/). 3) Goosebery Mens Apparel: http://goosebery.co.in(TECHTRAVELEAT എന്ന കൂപ്പൺ കോഡ് ഉപയോഗിച്ചാൽ 25% ഡിസ്‌കൗണ്ട് ലഭിക്കും). 4) Rotary Club Kochi United. 5) DBS Automotive: 97452 22566. 6) Kairali Ford: 81380 14455. Special Thanks to 1) Le Meridien, Kochi. 2) Redband Racing, Thrissur. 3) Nexus Communication, Penta Menaka, Kochi. 4) Royalsky Holidays – 9846571800.